ضربه فعالیت نادرست برخی فعالان اقتصادی به بازار عراق
تاریخ انتشار: ۳ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۱۶۷۹۲
نصراله رشنودی، سرکنسول ایران در اربیل عراق امروز (سوم بهمن) در نشست با فعالان اقتصادی استان کرمانشاه، از اقلیم کردستان عراق به عنوان یک منطقه نیمه خودمختار یاد کرد که از نظر اقتصادی فضایی باز داشته و با کشورهای متعددی روابط تجاری دارد.
وی با اشاره به تحولات سریع عراق و بخش اقلیم کردستان، افزود: در گذشته فقط ترکیه رقیب ما در بازار عراق بود، اما امروز پای بسیاری از کشورهای حوزه خلیج فارس به بازار عراق باز شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سرکنسول ایران در اربیل با بیان اینکه ایران هشت مرز مشترک با عراق دارد و ترکیه تنها با وجود یک مرز ۱.۵ برابر ما به عراق صادرات دارد، گفت: تعرفه تجاری عراق برای ما و ترکیه یکسان است و آنچه که باعث شده سهم صادرات ما کمتر باشد ناشی از عوامل متعددی است، زیرا در عمل هم کردهای عراق رقبت بیشتری به تعامل با ایران نسبت به ترکیه دارند.
وی مسائل ناشی از تحریمها، تبلیغات منفی علیه ایران، مسائل داخلی و عملکرد ضعیف برخی تجار را از مهمترین موانع حضور پررنگتر ایران در بازار عراق برشمرد و عنوان کرد: از سوی دیگر تعدد مراجع تصمیم گیری در مرزها نیز به مشکلات ما دامن زده است.
رشنودی ارتقا جایگاه ایران در بازار عراق را نیازمند همراهی بخش خصوصی و دولتی اعلام و خاطرنشان کرد: اکنون بیش از هر زمان دیگری بین نهادهای تصمیم گیر در حوزه صادرات همافزایی و همگرایی داریم و شرایط کنونی بهترین فرصت برای حضور پررنگتر در بازار عراق است.
سرکنسول ایران در اربیل یکی دیگر از راهکارهای تقویت حضور ایران در بازار عراق را حرکت به سمت سرمایهگذاری مشترک با عراق خصوصا در خاک این کشور دانست و افزود: اکنون عراق در زمینه تولید برخی محصولات به سمت خودکفایی رفته و دیگر نمیتوان به شیوه گذشته کار کرد.
وی معتقد است، مناطق ویژه اقتصادی و آزاد تجاری فرصت مناسبی برای این سرمایهگذاریهای مشترک هستند.
وی سپس به موضوع حمل یکسره کالا هم اشاره کرد که ۲۰ سال است درباره آن صحبت میشود، اما طرف عراقی تاکنون نتوانسته این موضوع را حل کند و دلیل آن اشتغال و معیشت رانندگان و کارگران عراقی در مرزها است.
رشنودی با بیان اینکه از سال گذشته تاکنون پیگیریهای جدی برای حل مشکل حمل یکسره کالا انجام شده، ابراز امیدواری کرد به زودی در جلسهای در این خصوص تصمیمگیری شود و گفت: راهکار حل این معضل راه اندازی شرکتهای حمل و نقل مشترک است.
به گفته سرکنسول ایران در اربیل، راه اندازی شرکتهای مشترک برای حمل و نقل چند مشکل اساسی از جمله موضوع تفاوت قیمت سوخت، تفاوت هزینه حمل و نقل، شیوه مدیریت شرکتها و تناژ حمل بار و ... را دارد که باید درباره آنها تصمیمگیری شود.
وی حضور پررنگ در نمایشگاهها را از دیگر راهکارهای حضور در بازار عراق برشمرد و تاکید کرد: متاسفانه در این زمینه دچار چالش هستیم، زیرا میخواهیم تنها با یک کاتالوگ محصول خود را به طرف عراقی معرفی کنیم، در حالیکه کشورهای دیگر از جمله ترکیه حتی لودر و کمباین را هم به نمایشگاه میآورند.
رشنودی معتقد است، اینکه شرکتهای ایرانی در عراق نمایندگی ندارند به این موضوع دامن زده است.
رشنودی به فعالان اقتصادی توصیه کرد تعامل بیشتری با بخش اقتصادی و تجاری کنسولگریها داشته باشند و از آمادگی برای تعامل با تجار و بازرگانان هم خبر داد .
باشگاه خبرنگاران جوان کرمانشاه کرمانشاهمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اتاق بازرگانی کشور عراق صادرات کالا سرکنسول ایران در اربیل بازار عراق شرکت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۱۶۷۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کریدور عراق-اردوغان- اروپا / چالشهای فنی و زیرساختی
علی آهنگر- روزنامه اعتماد-وقتی در ۱۹ شهریور ۱۴۰۲ بایدن در دهلینو توافق بر سر کریدور عرب-مد را اعلام کرد، تنها صدای مخالف رجب طیب اردوغان بود. بیست کشور ثروتمند جهان که عنوان جی۲۰ را با خود یدک میکشند، دو روز شهریور گذشته را در دهلینو به سر بردند. جهان و آنچه در او هست در این دو روز چشم به خیابانهای نه چندان پر زرق و برق دهلینو دوخته بود. همه میدانستند که چکشهای نارندرا مودی بر میز ریاست اجلاس نمادی بیش نیست و توافقهای اساسی همه از پیش صورت پذیرفته است. اما جهان بیتاب از اعلام توافقی بود که هندوستان را از یک کریدور به امارات و عربستان و از آنجا به دریای مدیترانه و اروپا متصل میکرد. کریدوری که از آن پس در ادبیات ژئوپلیتیک به کریدور عرب- مد شهرت یافت. معلوم بوده و هست که این کریدور به این سادگیها به سرانجامی نخواهد رسید. اما نکته این بود که رجب طیب اردوغان با صدای بلند مخالفتش را با این کریدور اعلام کرد و بیان داشت ترکیه باید از این معامله سهمی داشته باشد. امارات متحده عربی از سوی رهبران گروه ۲۰ ماموریت یافت تا رضایت خاطر این صدای بلند و پرغوغای آناتولی را کسب کند. نتیجه این سر و صدا و آن لابیهای پشت پرده با امارات و قطر در سفر روز دوشنبه سوم اردیبهشت ۱۴۰۳ اردوغان به عراق نمایان شد. وقتی اردوغان در فرودگاه بغداد با استقبال محمد شیاع السودانی بر فرش قرمز گام نهاد تا از یگان استقبال سان ببیند، وزیران راه و حمل و نقل امارات و قطر هم در هتلهای بغداد جا خوش کرده بودند. همه چیز مهیا بود تا رجب طیب اردوغان و شیاع السودانی در پشت میزهای سالن بزرگ تشریفات کاخ نخستوزیری بایستند و وزیران راه ترکیه، عراق، امارات و قطر امضاهایشان را پای یادداشت تفاهمی برای ایجاد کریدوری جدید بگذارند که چهره ژئوپلیتیک منطقه را تغییر میدهد.
کریدوری که از این پس کریدور عراق-ترکیه-اروپا نام دارد که ما بحق آن را در این نوشتار کریدور عراق- اردوغان-اروپا نام نهادیم، چراکه برپایی این کریدور بیش و پیش از هر چیز قاچ بزرگی از کیک تجارت و اقتصاد آینده اقیانوس هند-اروپا را نصیب ترکیه میکند و نقش رجب طیب اردوغان را در به دست آوردن این قاچ بزرگ ژئوپلیتیکی برای ترکیه روشن میدارد. با برپایی این کریدور که ظاهرا علاوه بر ارتباط با هند، تجارت و البته رضایت چین را نیز به همراه دارد، عراق و بندر فاو در جهان برجسته میشوند. فاو شهر بندری کوچکی در دهانه اروندرود است که برای رزمجویان آن سالها خاطرات عمیقی را به همراه دارد. مگر میشود فاو را بگویی و از آن همه درگذری؟!
آن فاو بیقرار با آن مسجد با نمازگزارهای مخلص بیشمار حالا تبدیل به یک بندر بزرگ میشود. بندری فخر جبل علی در امارات. اگر بندر جبل علی امارات با ۶۷ اسکله کانتینری لقب بزرگترین بندر خاورمیانه را به خود داده، حالا قرار است تا سال ۲۰۲۵ در برابر بندر ۹۰ اسکلهای کانتینری فاو کلاه از سر بردارد. میگویند با راهاندازی فاز نخست این کریدور در ۲۰۲۸ که ترکیبی از بزرگراهها، راهآهن، انتقال خطوط نفت و گاز و خطوط ارتباطات است، زمان رسیدن بارها به اروپا از ۴۵ روز دماغه امیدنیک و ۳۵ روز دریای سرخ، به ۲۵ روز کاهش مییابد. یعنی کالاهای ساخت چین و هند ده روز زودتر به دست مشتریان سیریناپذیر اروپایی میرسد. اما این تمام مطلب نیست. آنگونه که میدل ایستای میگوید؛ عراق چشم دارد در قالب این قرارداد، ۱۷ میلیارد دلار سرمایه جذب کند، ۱۲۰۰ کیلومتر راهآهن خود را از فاو به ترکیه و از آن طریق به اروپا برساند، قطارهایی با ۳۰۰ کیلومتر سرعت در ساعت در ریل بگذارد، سالانه ۴ میلیارد دلار درآمد کسب کند و برای ۱۰۰ هزار نفر از جوانان عراقی کار و شغل بسازد. اینها همه خوب است، اما یک نقص عمده و یک عیب بزرگ دارد. نقص عمده داستان پیش گفته این است که از دو مبدا اصلی تجارت امروز و آینده کریدورهایی که قرار است از خلیج فارس بگذرد، یعنی چین و هند کسی در بغداد نبود تا در کنار وزیران راه چهار کشور عراق، ترکیه، امارات و قطر، به عنوان تضمینکننده اصلی دادن کالا و کانتینر پای قرارداد را امضا کند. و، اما عیب بزرگ و بسیار بزرگش این است که هیج سهمی برای نقش ژئوپلیتیک ایران در منطقه قائل نشده است. مگر میشود ابرکشتیهای کانتینری با میلیونها تن کالا از جلوی چشمان بندر چابهار و آن پهنه بیکران دشت مکران بگذرند، برای لنجهای ماهیگیری کنارک دست تکان دهند و در شمالیترین نقطه خلیج فارس، در بندر فاو پهلو بگیرند؟! آقای رجب طیب اردوغان لابد فکری کردهاند که چنین چیزی تحقق یافتنی نیست. پس تا دیر نشده، چهار کشور ترکیه، عراق، امارات و قطر خوب است به تهران بیایند؛ وزیرانی از چین و هند هم در پایتخت ایران حضور یابند و بر نقش تاریخی ایران و بندر مکران و چابهار انگشت تایید بگذارند.